CZYTANIA NA IV NIEDZIELĘ WIELAKNOCNĄ   21.04.2024  

PIERWSZE CZYTANIE

(Dz 4, 8-12)  Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział: «Przełożeni ludu i starsi! Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek odzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka – którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych – że dzięki Niemu ten człowiek stanął przed wami zdrowy.
On jest kamieniem odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni»

————————————————————————————
Piotr przemawia do ludzi…którzy niekoniecznie są mu przychylni a tym bardziej nie są przychylni „sprawie Jezusa z Nazaretu” . By sobie to uzmysłowić , proszę wyobrazić sobie rozentuzjazmowany tłum uczestniczek …. strajku kobiet; wrzeszczący  i krzyczący tłum, emocjonalnie i uprzedzająco nastawiony do każdego, kto chciałby bronić życie ludzkie . I stajesz przed takimi ludźmi i próbujesz podać jakieś sensowne argumenty, jakieś wyniki badań czy opinie specjalistów , jakieś świadectwa osób, które wcześniej dały się zmanipulować i teraz noszą w sobie ból i cierpienie…..     Jak sądzisz – masz szanse na przebicie się ze swoimi argumentami, z jakimś przesłaniem czy odmiennym zdaniem ? Pewnie niewielkie są te szanse… Bo tłum, bo „oni wiedzą lepiej”, bo Cię zakrzyczą i obrzucą stekiem wyzwisk ….
Piotr był właśnie w takiej mniej więcej sytuacji .. Jeśli dał  radę wygłosić prawdę o zmartwychwstaniu, o tym ,że Jezus żyje i nie jest tylko „baśnią” czy mitem – to niewątpliwie musiała mu towarzyszyć moc Ducha św. i osobista wiara i odwaga.
—————————————————————-

DRUGIE CZYTANIE

(1 J 3, 1-2) Najmilsi:
Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi, i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.
Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.
——————————————————————————————–
Odwołanie się do „dziecięctwa Bożego” -niestety – może niebawem stracić swoje przesłanie czy wartość samego wyrażenie „być dzieckiem Bożym”.  Nieustannie odnoszę wrażenie ,że relacje pomiędzy rodzicami a dziećmi z roku na rok stają się coraz bardziej….dziwne, by nie użyć słowa – „chore”. Bardzo mało rodziców potrafi utrzymać autorytet i mieć wpływ na swoje dziecko. Wszechobecne media społecznościowe i godziny spędzane w sieci potrafią wyprać najlepsze relacje i zniweczyć najbardziej ambitne starania rodziców. Często – zbyt często – słyszę od rodziców, że ….ich dziecko wciąż „siedzi w telefonie” a oni…nic nie mogą zrobić 😒 A kiedy podpowiadam, że owszem- mogą coś zrobić : mogą zablokować dziecku internet w telefonie, że mogą wyłączyć ruter , zabrać telefon- widzę w oczach owych rodziców zdziwienie i niemalże trwogę :” to jest niemożliwe…dziecko przestanie mnie kochać, odbierze sobie życie, będzie gorsze od innych” itp.  Ogromna ilość starszych wiekiem rodziców, jest lekceważona przez swoje „dorosłe” dzieci, pogardza się ich podpowiedziami, radą  czy sugestiami.    („ co starzy mogą wiedzieć !?”).
Niedawno przeczytałem, że …plemiona indiańskie dlatego przetrwały wieki w dobrych kondycjach i plemiennych subkulturach, że …rządziły w tych plemionach Rady Starszych.” To wiek, doświadczenie i autorytet starszych był zapewnieniem bytu i sensu istnienia danego plemienia.
By faktycznie zrozumieć co św. Jan chce przekazać pisząc o tym, że „jesteśmy dziećmi Bożymi”- trzeba mimo wszystko znać właściwe relacje  rodzice- dziecko .Nie zawsze być może z doświadczenia – ale choćby z obserwacji i uczciwej oceny rzeczywistości wokół 😉😜
——————————————————————-

EWANGELIA

(J 10, 11-18) Jezus powiedział:
«Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.
Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja sam z siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca».

*********************
Niedawno na lekcji – wspominając tych, którzy oddali życie za wolność naszego kraju, opowiadałem o zamęczonych w łagrach i obozach, o  ściganych nie tylko przez okupantów, ale i przez „swoją bezpiekę i kapusiów, o partyzantach leżących w mokrych lasach i rowach …
Widząc, że ktoś z uczniów ziewa przeciągle i spogląda na zegarek – zapytałem, czy dla niego to obojętne, że ktoś poświęcił życie i zdrowie by inni mogli żyć w pokoju i wolności ? Odpowiedź brzmiała: „a co mnie to obchodzi ; chcieli – to się poświęcili”.
Można dokładnie tak samo potraktować wszelkie ewangeliczne odniesienia do Jezusa , który oddał swoje życie za nasze grzechy: „chciał to oddał” .😒
Trzeba mieć wrażliwość by to docenić i uszanować .
A o to coraz trudniej ❤️