SAKRAMENT BIERZMOWANIA
Kan. 879 – Sakrament bierzmowania; który wyciska charakter i przez który ochrzczeni,
postępując na drodze chrześcijańskiego wtajemniczenia, są ubogacani darem Ducha Świętego i
doskonalej łączą się z Kościołem, umacnia ich i ściślej zobowiązuje, by słowem i czynem byli
świadkami Chrystusa oraz szerzyli wiarę i jej bronili:

Rozdział I
SPRAWOWANIE BIERZMOWANIA

Kan. 880 – § 1. Sakrament bierzmowania jest udzielany przez namaszczenie krzyżmem na
czole, którego dokonuje się przez nałożenie ręki i wypowiedzenie słów przepisanych w
zatwierdzonych księgach liturgicznych.
§ 2. Krzyżmo używane w sakramencie bierzmowania powinno być konsekrowane przez
biskupa, chociażby sakramentu udzielał prezbiter.
Kan. 881 – Jest wskazane, aby sakrament bierzmowania był sprawowany w kościele i to
podczas Mszy świętej. Jednakże dla słusznej i uzasadnionej przyczyny może być udzielany poza
Mszą świętą i w jakimkolwiek odpowiednim miejscu.

Rozdział II
SZAFARZ BIERZMOWANIA

Kan. 882 – Zwyczajnym szafarzem sakramentu bierzmowania jest biskup. Ważnie udziela
tego sakramentu również prezbiter posiadający taką władzę na podstawie powszechnego prawa lub
szczególnego udzielenia ze strony kompetentnej władzy.
Kan. 883 – Na mocy samego prawa władzę udzielania bierzmowania posiadają:
1 w granicach swego terytorium ci, którzy w prawie są zrównani z biskupem diecezjalnym;
2 w odniesieniu do danej osoba prezbiter, który – na mocy urzędu lub zlecenia biskupa
diecezjalnego – udziela chrztu temu, kto przestał być dzieckiem albo osobę już ochrzczoną
dopuszcza do pełnej wspólnoty z Kościołem katolickim;
3 w odniesieniu do osób znajdujących się w niebezpieczeństwie śmierci – proboszcz, a
nawet każdy prezbiter.
Kan. 884 – § 1. Biskup diecezjalny powinien udzielać bierzmowania osobiście albo
zatroszczyć się o to, by go udzielił inny biskup. Jeśli tego domaga się konieczność, może jednemu
lub kilku określonym prezbiterom udzielić uprawnienia do sprawowania tego sakramentu.
§ 2. Z ważnej przyczyny biskup oraz prezbiter, który na mocy prawa lub szczególnego
udzielania kompetentnej władzy otrzymał upoważnienie do bierzmowania, może w poszczególnych
przypadkach dobrać sobie prezbiterów, aby razem z nim udzielali tego sakramentu.
Kan. 885 – § 1. Biskup diecezjalny jest obowiązany troszczyć się, aby sakrament
bierzmowania był udzielony podwładnym, którzy o to proszą należycie i rozumnie.
§ 2. Prezbiter, który posiada to uprawnienie, powinien z niego korzystać w odniesieniu do
tych, na korzyść których zostało mu udzielone.
Kan. 886 – § 1. Biskup w swojej diecezji może zgodnie z prawem udzielać sakramentu
bierzmowania także obcym wiernym, chyba że sprzeciwia się temu wyraźny zakaz ich własnego
ordynariusza.
§ 2. Biskup, by mógł godziwie udzielać bierzmowania w obcej diecezji, potrzebuje
przynajmniej rozumnie domniemanego zezwolenia biskupa diecezjalnego, chyba że chodzi o jego
podwładnych.
Kan. 887 – Prezbiter posiadający uprawnienie do bierzmowania, na wyznaczonym mu
terytorium godziwie udziela tego sakramentu także obcym, chyba że stoi temu na przeszkodzie
zakaz ich własnego ordynariusza. Natomiast na obcym terytorium nie może ważnie bierzmować, z
zachowaniem jednak przepisu kan. 883, n. 3
Kan. 888 – Szafarze mogą udzielać bierzmowania również w miejscach wyjętych, gdy leżą
na terytorium, na którym wolno im bierzmować.

Rozdział III
PRZYJMUJĄCY BIERZMOWANIE

Kan. 889 – § 1. Zdatnym do przyjęcia bierzmowania jest każdy i tylko ten, kto został
ochrzczony, a nie był jeszcze bierzmowany.
§ 2. Poza niebezpieczeństwem śmierci, mający używanie rozumu wtedy godziwie przyjmuje
bierzmowanie, gdy jest odpowiednio pouczony, właściwie dysponowany i może odnowić
przyrzeczenia chrzcielne.
Kan. 890 – Wierni są obowiązani przyjąć ten sakrament w odpowiednim czasie. Rodzice,
duszpasterze, zwłaszcza proboszczowie mają troszczyć się, żeby wierni zostali właściwie
przygotowani do jego przyjęcia i w odpowiednim czasie do niego przystąpili.
Kan. 891 – Sakrament bierzmowania wierni powinni przyjmować w pobliżu wieku
rozeznania, chyba że Konferencja Episkopatu określiła inny wiek, albo istnieje niebezpieczeństwo
śmierci, lub zdaniem szafarza co innego doradza poważna przyczyna.

Rozdział IV
ŚWIADKOWIE

Kan.892 – Wedle możności bierzmowanemu powinien towarzyszyć świadek, który ma
troszczyć się, ażeby bierzmowany postępował jako prawdziwy świadek Chrystusa i wiernie
wypełniał obowiązki związane z tym sakramentem.
Kan.893 – § 1. Ten może spełniać zadanie świadka. kto wypełnia warunki określone w
kan.874.
§ 2. Wypada, aby świadkiem był ktoś z chrzestnych bierzmowanego.

Rozdział V
STWIERDZENIE I ZAPISANIE BIERZMOWANIA

Kan. 894 – Co do udowodnienia udzielonego bierzmowania, należy zachować przepisy kan.
876.
Kan. 895 – Nazwiska bierzmowanych należy zapisać w księdze bierzmowanych,
przechowywanej w kurii diecezjalnej albo, gdzie tak zarządzi Konferencja Episkopatu lub biskup
diecezjalny, w archiwum parafialnym, czyniąc wzmiankę o szafarzu, rodzicach i świadkach,
miejscu i dacie. O udzielonym bierzmowaniu proboszcz powinien zawiadomić proboszcza miejsca
chrztu, aby mógł dokonać adnotacji zgodnie z postanowieniem kan. 535, § 2.
Kan. 896 – Jeśli miejscowy proboszcz był nieobecny, szafarz ma obowiązek osobiście lub
przez innego powiadomić go jak najszybciej o udzieleniu bierzmowania.